Измислен во XIX век, механичкиот метроном овозможува прецизно мерење на кратки временски интервали. Уредот има форма на пирамида со наклонета страна, на која е поставено подвижно нишало.
Со нишање од едната на другата страна во еднакви интервали, метрономот помага во контролирање и синхронизирање на фреквенцијата на движењата без губење на ритамот. Најчесто се користи во музиката — за време на проби и концертни настапи.
Метрономот исто така има скала која овозможува поставување на посакуваната фреквенција на движењата. Колку повисоко е поставено тегот на нишалото, толку побавно е темпото, и обратно. Денес, механичките модели речиси целосно се заменети со електронски, кои често содржат вграден тунер за синхронизација на музички инструменти.
Историја на метрономот
Метрономот е измислен на почетокот на XIX век. Изумот му се припишува на научникот Дитрих Николаус Винкел од Амстердам, но механичарот и пијанист Јохан Непомук Мелцел е тој што му дал практична примена.
Откако го усовршил метрономот на Винкел, Мелцел започнал со негово производство во Холандија. Во тоа време, главната намена на уредот била мерење на темпото во музичките композиции. Светска слава на метрономот му донел славниот композитор Лудвиг ван Бетовен, кој прв почнал да го означува темпото во нотите со кратенката „MM” (Metronome de Mälzel), по што следел број — на пример „MM30”, што означувало 30 отчукувања во минута.
Во 1895 година германскиот претприемач Густав Витнер започнал сериско производство на метрономи. По патентирањето на изумот, првин го произведувал класичниот модел на Мелцел, а подоцна развил усовршени верзии. Фирмата Wittner, наречена по него, станала светски позната и до денес е водечка во производството на висококвалитетни механички и електронски метрономи.
Првично, метрономот се користел само од професионални музичари и композитори. Подоцна, неговата примена се проширила и надвор од музичкиот свет. Во 1923 година американскиот уметник Ман Реј употребил метроном во својата скулптура „Објект за уништување” — метроном со фотографија на женско око прицврстена на нишалото.
Во 1957 година, делото на Ман Реј било украдено од изложба во Париз и уништено со истрел од револвер пред очите на бројни сведоци. Овој настан, наместо да му наштети на уметникот, дополнително ја зголемил неговата слава. Ман Реј добил голема осигурителна надомест и изработил 100 реплики од делото, кои ги нарекол „Неуништлив објект”.
Метрономот одиграл важна улога и за време на опсадата на Ленинград (1942–1944). Во тој период, кога радио-преносите биле прекинати, метрономот се користел како сигнал за предупредување на населението за воздушни напади и артилериски гранатирања.
50 отчукувања во минута означувале безбедна состојба, додека 150 отчукувања сигнализирале крајна опасност. Оваа историска примена подоцна била опишана во музичкото дело „Ленинградски метроном” со стихови од Матусовски и музика од Баснер.
Видови на метрономи
Механичките метрономи биле широко користени до крајот на XX век. Денес тие се речиси целосно заменети со електронски модели, кои се попрецизни и повеќефункционални. Сепак, компанијата Wittner, која произведува метрономи уште од XIX век, останува лидер во оваа индустрија.
Електронските метрономи имаат поинаков изглед и нудат повеќе функции. Наместо пирамида со нишало, тие се компактни пластични уреди со копчиња и дигитален дисплеј. Нивните главни карактеристики се:
- Компактност. Електронскиот метроном е лесен, тенок и лесно се сместува во џеб, папка или ранец.
- Широк опсег на темпо. Современите модели имаат опсег од 30 до 280 отчукувања во минута.
- Повеќефункционалност. Стандардниот звук на отчукување може да се замени со бип или други звуци.
- Можност за снимање и репродукција на ритмички шаблони.
- Дополнителни функции: вграден тунер, камертон, рекордер и тајмер.
- Користење во темнина. Екран со позадинско осветлување овозможува лесно прилагодување на темпото дури и при слаба осветленост.
Ако Мелцел и Витнер би ги виделе овие современи функции, сигурно би биле восхитени. Современите електронски метрономи ги надминуваат механичките во речиси сите аспекти — освен во едно: потребата од електрично напојување. За разлика од нив, механичките метрономи работат со пружински механизам и не бараат електрична енергија.
Метрономот на нашата веб-страница е компатибилен со сите прелистувачи и оперативни системи. Стартувањето на програмата е едноставно и брзо. Ова е практичен алат за секого што сака да го одржи својот ритам прецизно.